Taktyka rzeczy ważnych.

by
































Fot.: Archiwum własne.
Nie, ten wywiad nie rzuca na kolana, nie karze składać rąk we wdzięczność, że nas to nie spotkało. To jak wybrzmiewające już do końca i na zawsze puste pytanie o sens oraz logikę zdarzeń. Nie tworzy on zbędnych iluzji o dalszym, łatwym życiu, ani nie skusi pragnieniem dużego posiadania. Jest tak prosty w swojej formie, że chwilami wydaje się odrealnionym tematem. Taka niezgoda i dojmująca żałość, że śmierć dziecka jest pretekstem do rozmowy i próbą ujęcia w słowa tej niewyobrażalnej straty. Ciężki kamień na sercu i płytki oddech informują nasz mózg, że coś potoczyło się w czyimś życiu na odwrót, nie tak jak trzeba. Po jego przeczytaniu powietrze gęstnieje, a naszym jedynym marzeniem oraz ponad wszystko wdzięcznością jest świadomość posiadania wszystkiego kochanego w naszym życiu.
P.S. Rozważania dotyczą wywiadu z P. Grażyną Błęcką-Kolską który ukazał się w kwietniowym numerze Zwierciadła. Tutaj w wersji elektronicznej.